برنده جایزه پولیتزر 1921، عصر بیگناهی، پرتره استادانه ادیت وارتون از تمایل و خیانت در عصر طلایی قدیم نیویورک است، زمانیکه مردم جامعه "بیش از بیماری را به هراس رسانده اند".
این جهان جهان نیچل آرچر است زیرا او آماده می شود ازدواج زیبای اما متداول May Welland. اما هنگامی که کلینز مرموز الن اولنسکا پس از ازدواج فاجعه آمیز به نیویورک می رسد، آرچر عمیقا در عشق او زندگی می کند. آرچر از میان وظیفه و اشتیاق پاره شده است، تلاش می کند تصمیم بگیرد که یا شجاعانه زندگی خود را تعریف می کند یا بی رحمانه آن را نابود می کند.
خرید کتاب عصر بی گناهی
جستجوی کتاب عصر بی گناهی در گودریدز
معرفی کتاب عصر بی گناهی از نگاه کاربران
بله واقعا، چه چیزی می تواند بیشتر از یک رمان نویس دیگر قرن بیستم باشد که به عنوان موضوع او روابط مشکوک میان جنسیت میان غریبه بیکار انتخاب شود؟ دكتر لاورنس و هنری جیمز هم همین كار را می كنند، اولین كسی كه سگ بزرگ را در استخوان استخوان می كند و چیزی را برای خداوند در مغز استخراج می كند و دوم در پنیر های نامحدودش همه چیز را به شکل شطرنج سه بعدی بازی توسط فیزیکدانان ذرات زیر ذره ای فرانسوی ساردونیک انجام می شود که شما سگ های کوچک خود را متقاعد می کنید، نوعی که می خواهید روی آن قدم بردارید. و بسیاری دیگر از رمان نویسان رقص بزرگ و کوچک در مورد موضوع مشابه. ادی وارتون شروع می شود مانند او در تلاش است تا در چیزی بسیار جالب در عصر بی گناهی. در اینجا مردی است که در مورد ازدواج آینده خود می اندیشد: آنچه او و او واقعا از یکدیگر می دانند، از آن جا که وظیفه او، به عنوان یک شایسته، گذشته اش را از او پنهان کرده، و او، به عنوان یک دختر ازدواج، هیچ گذشته را پنهان کن ... او ازدواجهای دوستانش را بررسی کرد - آنهایی که ظاهرا خوشحال بودند - و هیچ کس را دید که حتی از راه دور پاسخ داد، به همکاری پرشور و منصفانه که او را به عنوان ارتباط دائمی خود با May Welland در می آورد. او درک کرد که چنین تصویری، بر حسب او، تجربه، تطبیق پذیری، آزادی قضاوت را پیش بینی می کرد، که او به دقت آموزش دیده بود تا آن را نداشته باشد؛ و با تند و زننده از پیشگام بودن او را دیدم ازدواج خود را تبدیل شدن به آنچه که بیشتر از ازدواج دیگر در مورد او بود: یک اتصال غم انگیز از منافع مادی و اجتماعی که توسط جهل در یک طرف و ریاکاری بر روی دیگر نگه داشته شده است. خیلی بعد جوان مردن متاسفانه به این ترتیب: در تلاش برای رهایی از یک زن که مفهوم کم نور ترین آن را نداشت آزاد بود - بدون توجه به اینکه شما فکر می کنید @ بسیار شگفت انگیز است! این سوال مطرح می شود که چه آزادی، دقیقا این مرد پروفی فمینیست فرض کنید می تواند توسط زنان بالغ در سال های 1870 در نیویورک قابل دسترسی باشد؟ ادیت وارتون هوشمندانه به نظر میرسد که ابهام این افکار مختلف را فقط به خاطر اینکه او از ترس اینکه بیش از حد جسور است، ابراز کند. بنابراین این موضوع قانع کننده زمانی که دنجی را تغییر می دهد، از بین می رود. با این حال، به اندازه کافی دشمنانی وجود دارد که شما را به خواندن و لذت بردن بسپارند - به عنوان مثال: اگر نجیب بودن (در یک همسر) به درجه عالی برسد، تنها نفی بود، پرده قبل از یک ناپدید شدن افتاد؟ یا، در مورد سختیهای کلاس در نیویورک، به نظر میرسد احمقانه است که آمریکا را کشف کرد تا آن را به یک کپی از کشور دیگری تبدیل کند - خوب، ادیت. ادیت در واقع کشیش هنری جیمز است، و این رمان بوسیدن پسر عموی خود را به سالن های اولیه مانند میدان واشنگتن، بوستونی ها و پرتره بانوی بوسیدن می دهد. اینها غریب و غریب هستند که شما می دانید - حقیقتا ادیت ادامه می دهد و درباره اینکه چقدر خسته کننده زندگی می کند، همانطور که او توضیح می دهد که ناهار خوری، مسافرت، سرخ کردن، هزینه ها، ورزش بانوان خانم های زنانه انجام می شود (تیراندازی با کمان - نه، خانواده، کلان، تاریخ آنها، خانه های شیک و اسب های شگفت انگیز آن - مبلغ زیادی به من پرداخت نمی کنند - ادای وارتون را توصیف می کنم) - آه لطفا ما را خنک کن - نیمه راه از طریق شما واقعا آرزو می کنید پارچه فضا و زمان باید به هم متصل شود و یک دسته ترسناک از گوسفندهای Sendero Luminoso به داخل سالن های بزرگ و اتاق های ناهار خوری می افتد و تمام بسته های آنها را به جنگل های عرق کلمبیا برای تحریک های جدی سیاسی منتقل می کند. اسطوره ای: این اتفاق نمی افتد در عوض، این کتاب مطالعهی محتوا و دقت، مردم (قهرمان، قهرمان و همسر) است که آنها را از آنچه میخواهند دریافت نمیکنند. و به همین ترتیب، زمانی که ما قادر به چرخش صفحات شرح مفصل بودیم (رشته پیچشی بین ستون های آهن و توپ های شیشه ای آبی که در تپه های geraniums قرار دارد به داخل درب ورودی گردو بسیار لاکتیکی تحت سقف استوانه راه راه است؛ و پشت سر آن یک سالن باریک با طبقه ی پارکت رنگی ستاره ای سیاه و سفید زده شد که بر روی آن چهار اتاق کوچک مربع با گله های سنگین تحت سقف افتتاح شد که در آن یک خانه ی نقاشی ایتالیایی تمام الهه های المپیوس را به نمایش گذاشت. همه این ها آقای Set Designer) قلب این داستان غم انگیز است و تقریبا به زیبایی انجام می شود. اما واقعا با آن مواجه هستیم. ** PS - من فیلم را نیز دیدم که همانطور که همه چیز را از بین می برد، به جز آهنگ های مضطرب Enya که در وسط شنیده می شد. که میشل پفیفر - cor، blimey. من نمی توانم او را از خواب بکشم. با این همه، فیلم یک استدلال 100 دقیقهای درباره اینکه چرا شما باید این کتاب را بخوانید، به خاطر آنچه گمشده است، ذهن Edith Whartons است که جای خوبی است. شما در فیلمهایی که فقط در خدمت برای یادآوری به شما که چگونه ادبیات سازگاری، با این حال spiffily لباس (و همه آنها؟) معامله واقعی نیست، theyre معامله غیر واقعی است. این فیلم ها مانند خاطرات کمک می کند در ضرب المثل زرق و برق دار با قلم ده هزار دلار نوشته شده است. یادداشت می گوید: این کتاب را بخوانید.
مشاهده لینک اصلی
سرپرستی برای اقامت در بیمارستان تصمیم گرفتم خودم را با یک رمانتیک عاشقانه به یک رمان تاریخی دلپذیر برگردانم. اشتباه بزرگ، اگر این عاشقانه من را به nunneryâ € |. Okay، زشتی از داستان زیبایی نوشتن جبران شده است، و آن را زرق و برق دار، Id این نویسنده را دوباره خواند - اما هنوز. این یک بازنگری به عنوان یک تلاش برای تمیز کردن این شمع هوی از ناخودآگاه من نیست. اول از شخصیت اصلی Newland Archer جشن ریاکاری است. مردی که انتخاب خاصی را انتخاب می کند (مشاهده اسپویلر) [او می دانست که دوست دارد زن دیگری باشد، اما هرگز ازدواج نکرده (پنهان کردن اسپویلر)] برای بهره مند شدن از مزایای ازدواج به خوبی \"پس از همه، ازدواج ازدواج است و پول های پولی\" در راه خود ... و سپس زندگی خود را و زندگی زنان که آنها را با هزینه خود را با ناامیدی تصمیم خود را به اشتراک بگذارید. â € œthis کامل آینده به نظر می رسد ناگهان قبل از او unrolled؛ و از بین بردن خلوت بی پایان خود را، او شاهد تصادف ناپایدار یک مرد که هیچ وقت آن را نداشت اتفاق می افتد. â € â € œVapidâ € ™ توپ و زنجیره ای از یک زن را به ارمغان می آورد â € œ در مورد تلاش برای رهایی یک زن که مفهوم کم نور را نداشت، آزاد نیست. \"اضافه کردن به مخلوط بی نظیر looove، شهوت برای زن دیگری. می رود بدون گفتن که در مقابل کاملا با همسر است که هوشمند و کاملا جذاب است. â € œpoetry و هنر نفس زندگی به او است. â € قلعه بالا در پروس زرق و برق دار، مجموعه ای در جامعه بالا نیویورک، لرزش و آمپر؛ هم بزنید و هم جایزه پولیتزر برای داستان. منافع: پس قابل پیش بینی، و به جز Newlandâ € ™ ثانیه شخصیت های کم عمق، نامفهوم و کلیشه ای است. چگونه پولیتزر را فراتر از من گرفتم. سفر: عجله بزرگ وقتی که من نهایتا این کار را تمام کردم. نیاز به یک تعطیلات از داستان \"حواسپرتی\" بود و پس از آن با Eels دنبال شد: یک اکتشاف، از نیوزیلند به Sargasso، از ماهی های مرموز ترین جهان دوست داشت آن را (بررسی به دنبال). ژله ها لاغر، زشت و طراوت بدون عارضه هستند! بنابراین بدیهی است که من کمی عجیب است. فقط برای تمجید از ناسازگاری من با این رمان، از آنجا که من با همسر مخالف هستم، وجود ندارد. من هیچ وقت ازدواج نکردم و من فکر نمی کنم مامان واپید :) نه، من احتمالا فقط عصبانی هستم که سالهاست که خودم را گول زدم، معتقدم که دوست داشتن یا نداشتن شخصیت های رمان ها باعث افتخار من شده است برای یک کتاب اشتباه ... نیوهلند آرچر باعث شد من کلماتم را بخورم.
مشاهده لینک اصلی
هوا ایده ها تنها تنفس ارزش هوا است.\nفقط زمانی که من فکر می کنم یک کلاسیک بعید است که من را متوقف کند، من را با تم های قابل درک شگفت زده می کند. پس از خواندن داستان کوتاه Whartons، @ Tragedy Muses @ (یکی از مکمل ها اینست که این آموزش را آموزش می دهد)، می دانستم که باید یکی از اشکال دیگرش را ببینم. بنابراین پاداش آن بود که از طریق پروسۀ ظریف و موقعیت جغرافیایی بچرخد؛ یک طرح که در دوران تمرین حرکت می کند؛ یک داستان که می تواند مال شما باشد، مال من است یک تنظیم است که همیشه برای هر دو لرزش و ریاضتش شناخته می شود. وارتون نویسنده ای از کلمات است که در ریتم آگاه قرار دارد، مدیر بازی که متمرکز بر تمایزات اجتماعی مانند کلاس و جنس است، اما همچنان مباحث جهانی عشق، خیانت و خودکفایی را به تصویر می کشد. وارتون از یک دیدگاه مردانه به من یادآوری می کند که کرت، در My Ãnttonia: آنها آن را به خوبی انجام می دهند، بنابراین معتبر. او هنری جیمز را به عنوان مربی معرفی کرده است، و با این حال، من کتاب های خود را به او ترجیح می دهم (اگرچه من مشابه کتاب جیمز مورد علاقه ام را به روز می بینم: آمریکایی). آینده کل او ناگهان به نظر می رسید قبل از او باز شود. و عبور از بی نظمی بی پایان او را دیدم رقم نزول یک مرد که هیچ چیز تا به حال رخ نداد.\nکنیس اولنسکا فقط یک زن در 1920 انجمن جامعه نیویورکی نیست: او نماد نیویورک در آستانه تغییر است، عصبانی شدن یک دوره جدید؛ او عشق و زیبایی و عوارض است او درد، دلسوزی، یک زندگی جدید است که شیوه ای غیر از زندگی را کشف می کند. کنتیس ایده های تازه، یک روش جدید تفکر، جامعه ای است که کلاس و ماتریالیسم را قبل از همه چیز، یک شیوه بوهمیک بودن وجود ندارد. کنتس امیدوار است. من متوجه می شوم که یک موضع غیر متعصبانه را می بینم، این که چطور شاهزاده نیز خیانت، خیانت و تخریب عادی را نشان می دهد. با این حال، دانستن گزینه های نیویلندز هنگامی که او با الن ملاقات می کند، می داند که در نهایت، او تصمیم خود را بر عهده ی جامعه اش گذاشته است. در نهایت، ما قدردانی خود را برای زندگی می بینیم و از انتخاب های او پشیمان می شویم، که مجددا به ما عادات زندگی را به ما یادآوری می کند. وارتون ما را با یک تفکر انتزاعی با اندیشهای گمانهزنی ترک می کند، و به عنوان خوانندگان، ما درست مثل کاراکترهایش تبدیل می شویم. چیزی می دانست که او از دست رفته بود: گل زندگی. اما او اکنون آن را به عنوان یک چیز غیر قابل دستیابی و غیرقابل تصور دانسته است، که بازتاب شده بود، مانند ناامیدی بود، زیرا جایزه اول را در یک قرعه کشی نداشت.\nمتعارف نیویورک برای کنتس آماده نیست شهر هنوز خود را به ساختار متنوعی که در حال حاضر است، با تونل جاده ای که رودخانه هادسون را می گذراند، و ایستگاه قطار که شما را با نیوجرسی و پنسیلوانیا متصل می کند، تشکیل نمی دهد. در حقیقت، شهر نیویورک معمولی نیز برای رنسانس هارلم آماده نشده بود، تنها در چند بلوک دور، در همان دهه و همان جهان، اما جدا و فراموش شده - مانند الن Olenska. اما بعدا میای و شما بسیار بیشتر از من به یاد می آورم، و آنچه که من از شما می خواهم، بیش از یک یا دو ساعت در حال حاضر و پس از آن، با زباله های انتظار تشنه، که من می توانم کاملا در کنار شما نشسته، مانند این، با آن چشم انداز دیگر در ذهن من، فقط بی سر و صدا اعتماد آن را به حقیقت می پیوندند.
مشاهده لینک اصلی
قبل از نوشتن این بررسی تصمیم گرفتم تا کمی بیشتر درباره ادیت وارتون بفهمم. معلوم است که او واقعا بسیار جالب تر از برخی از کتاب های او است. اگر شما به صفحه ویکیپدیا مراجعه کنید (تحقیق دقیق هاردکور، من نمی دانم اما من نمیتوانم به راه رفتن به کتابخانه برویم و از طریق وارتون ها احتمالا بیوگرافی های متعددی را می بینم) با یک عکس از یک بانوی آرام و خجالتی مواجه خواهید شد با دو ناخوشایند به دنبال پاریس-هیلتون پورتا سگ plonked در زانوی او. اجازه ندهید که ظاهر شما خانم ها و آقایان را احمق کنید، زیرا وارتون دینامیک اجتماعی و خلاقانه بود؛ طراح، اجتماعی، نویسنده، نایت (مدافع لژیون افتخار برای کار او در فرانسه در طول جنگ) این زن را متوقف نکرد. بنابراین به عصر بی گناهی بازگشت. همه اینا ها برای چی است؟ اغلب در مورد چگونگی جوان بودن، غنی بودن و مطلوب بودن و مخلوط کردن با کرم جامعه، این نیست که همه چیز به هم ریخته باشد. چرا؟ خوب به خاطر اینکه جامعه ی بزرگ واقعا غریب است. واقعا؟ آره. به منظور جدا كردن خود از مكان های خرابكاری كه غذا می خورند، مربیان را در اختیار می گذارند و در واقع برای زندگی زندگی می كنند، @ society @ مجموعه ای برای ایجاد مجموعه ای از قوانین و مقررات اخلاقی محكم و دستورالعمل های اخلاقی كه شادی، شادی، لذت، آزادی را تشكیل می دهند از بیان و عمر روز به روز از همه درگیر. این فوق العاده عجیب و غریب است که هر کس پس از تلاش برای پذیرفتن به این مجموعه زمانی که همه کسانی که در حال حاضر وجود دارد بسیار بدبختی نادرست ترین زمان است. بسیاری از شخصیت های اصلی Whartons ناراضی با تعداد زیادی از آنها هستند و منجر به ایجاد یک تخم مرغ روی تخم مرغ می شوند، زیرا آنها از هر نوع رسوایی ناامید شده اند. بدیهی است رسوایی نوع ها باعث می شود، اما همه با آن بسیار خوشحال، آرام و دیپلماتیک بدون هیچ گونه گل زدن یا تماس در Piers مورگان با آن برخورد می کنند. به آرامی تغییر زیادی کرده است ... در حال حاضر رسوایی عظیم می تواند درآمد بالقوه سودمند سودمند باشد اگر شما حق دارید ارتباطات مطبوعاتی و در شهرهای خاص (اجازه می دهد تظاهر کنند که من در یکی از آنها زندگی نمی کنند) مردم برای بستن یک ستاره (مشهور) راه اندازی می کنند و سپس یک مدل سازی / موسیقی / تلویزیون حرفه ای را بر اساس پشت برخی از بوسه های با کیفیت خوب و داستان های حکایت می کنند. بهترین چیز در مورد این کتاب برای من اسم شخصیت های اصلی بود. با یک سری از نام های سنتی راضی نیستید (شما جیمز، جانس، متیوز یا مایک را در اینجا خواننده نخواهید دید) Wharton من را با یک سر و صدا از افرادی با نام هایی مانند Newland Archer، منسون Mingott، Sillerton Jackson، Emerson Sillerton و Dallas Archer معرفی کرد. ایک! شايد دغدغه اسامی نامزدها، وارتون ها، ديدگاه کمي جسورانه در جامعه اي که خودش در آن زندگي مي کرد، پديد آورد. اگر در جامعه عالي به دنيا آمده بودم، احتمالا مجبور بودم تاپس ساتن خودم را بگيرم و زير چرخ هاي اسب اول به محض ورود به سن بلوغ، کالسکه را وارد کنید. چه کسی می خواهد در چنین محدودیت هایی زندگی کند؟ نه من
مشاهده لینک اصلی
عنوان این کتاب در حال حاضر یکی از علاقه مندان من در تمام دوران است. در نگاه اول، به نظر می رسد بسیار خشک است، بنابراین نشان می دهد از جزئیات تاریخی گسترده. این باعث شد من فکر کنم خاطراتی که از دوران کودکی میگذرد، این است که چگونه عجیب و غریب است، اینطور به نظر میرسد که روحیه و آرمانگرا. با احضار ایده های مبهم که در حدود 1920 میلادی در نیویورک داشتم، من در باشگاه های دودی و خانم های خنده دار در کلاه های خز و لباس و کلاه های پتو طاووس نشان دادم. مطمئن نیستم که هرگز به عنوان یک عنوان دیگر ظاهر شوم بی خطر، با این حال کاملا با معنی تیره تر بارگذاری شده است. آیا نباید علامت نقل قول یا کالیج آن در آنجا وجود داشته باشد؟ آیا او به ما هشدار داده است؟ اما او نمی کند، و این کتاب برای آن بسیار ویرانگر است. ابتدا به من خندید و این که چگونه همه چیز مضحک بود - باغی در پاشنه بلند، به طور مداوم دیر رسیدن، اپرا در عرض یک اینچ از زندگی اش ترجمه شده بود، در حالی که فانکا منتظر تمام فصلی بود. او با این عادت های کوچک و شوخ طبعانه به من مراجعه کرد. چقدر احمقانه! و پس از آن، زمانی که راحت شدم، تمام این جزئیات را به چیزی خفه آور و خشونت آمیز و مستحکم پیچید. او با خوانندگانش خشونت آمیز است، اما ضربات او به هیچ وجه پرشور و بی رحمانه نیست. در عوض، آنها به طور سیستماتیک، آرام و با دقت کامل داده می شوند. این اینست که چگونه یک مثلث عشق بنویسید. خدای من! من صادقانه فکر نمی کنم که من هرگز تصویری واضح و شفاف از گناه، درگیری درونی و تمایل به آن را نخواهم خواند. این سه کاراکتر به طور کامل درک شده و در معرض خواننده قرار دارند، اما در دنیای این صفحات، آنها منظمی هستند. آنها درون افکار و احساسات خود تفکیک شده اند. آنها یکدیگر را نمی بینند. ما به بهترین و بدترین صندلی در خانه داده شده ایم و دردناک است، اما همیشه کاملا قانع کننده است. می توان در یک فضای کوچک مانند یک نوع ظرافت، پناه گرفته و رشد کرد. او آرچر را مانند یک اقامت حفظ کرده و پیچیده شده است تا پیشنهادات خود را به غرور مردانه برساند. اما آیا این همه اوست؟ آرچر به طور مداوم تصور می کند که او به سبک کودکی و خالی است و بدون عمق پنهان است. اما پس از آن، او لحظات غیر منتظره ای نادان و روشن است. من فکر می کنم که او بینش بیشتری از او می داند. (مشاهده اسپویلر) [اوه خدا، و این پایان دادن به نشان می دهد! چه جور پانچ در روده بود. (پنهان کردن اسپویلر)] او بسیار محصول محیط او است و او آموخته است که به جاده های خود حرکت می کند. او آموخته است که در نقش او موفق شود. برخلاف ماه مه، الن در دوران کودکی تجربه و چشم انداز داده است. چشمان او توسط تربیت غولپیکر و ازدواج بد که از آن فرار کرده است، باز شده است. به واقع واقعی به نظر می رسد که او توانایی عاشق شدن را تقریبا از دست داده است. آیا او آرچر را دوست دارد؟ من هنوز دانا نیستم او رابطه واقعی خود را بسیار واضح تر از او می بیند و من فکر می کنم که پشت او را حفظ می کند. آرچر در این نمایش در مرکز توجه قرار گرفته است و بنابراین او برای ما قابل مشاهده است. در آغاز او پسر مورد علاقه است که تقریبا به وسیله مادر و خواهرش پرستش می کند. هرکدام از او نیاز به مراقبت دارد تمام زندگی خود را پیش از او گذاشت. اما هنگامی که الن وارد می شود - یک عکس رنگی در دریا سیاه و سفید - او به طور ناگهانی شروع به دیدن جامعه خود را به عنوان بیگانه. بدون اینکه قصد داشته باشد، او را از او دور می کند. او باعث می شود او افکار خود را بررسی کند. اما انتقال او بدون تردید و تکمیلی نیست: او به حالت پیش شرط خودخواهی رسیده است. یا حداقل تلاش می کند. او در بی گناه خود ایده آل و عاشقانه است، امیدوار به چیزهای غیرممکن است و پس از آن شخصیت اصلی چهارم: جامعه است. به عنوان یک قبیله وحشتناک عمل می کنند، آنها برای ایجاد روند، ایجاد قوانین و عناصر بد اخلاقی، مخالفت می کنند. آنها یک \"جامعه\" هستند که به طور کامل در برابر \"ناخوشایند\" خودشان مانع خود می شوند، اما در نتیجه آنها از آموزش، تجربه و چشم پوشی نیز اجتناب می کنند. پایان دادن به شدید است و من را به سؤال من در مورد عشق خودم به انتهای غم و اندوه مبهم . کاملا یک شاهکار من فکر می کنم که این را می توان در دو حالت تفسیر کرد. اگر شما این کتاب را بخوانید، لطفا نظر دهید زیرا دوست دارم یک بحث در مورد آن داشته باشم (مشاهده اسپویلر) [آرچر به نظر می رسد به شیار قدیمی خود افتاده است، اما او احساس می کند که او از دست رفته در \"گل زندگی\". هنگامی که او فرصتی برای دیدن الن یک بار دیگر، او مقاومت می کند، فکر می کند که حافظه ارتباط او با او خواهد بود زنده تر و واقعی تر اگر او او را نمی بینم از نو. آیا او به سادگی خودخواهانه شده است، یا آیا او در نهایت همه چیز را همانطور که واقعا بود دید؟ او فکر می کند که با توجه به نگرش های فرزندش، «این تفاوت این است که این جوانان به این امر معتقدند که می خواهند آنچه را که می خواهند، به دست بیاورند و ما تقریبا همیشه آن را به عهده گرفتیم که ما نباید ™ T فقط، من تعجب می کنم - چیزی که تا بحال از پیش تعیین شده است: آیا می تواند آن را تا به حال یک ضربان قلب خود را به عنوان عجیب و غریب؟ من می خواهم فکر می کنم که آن را درک وجود دارد که شاید او نمی توانست گل زندگی را از دست دهد: او اشتیاق و غم و احساسات قدرتمندی داشت. شاید گل زندگی بیشتر در مورد تمایل، نه گرفتن است. ...
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب عصر بی گناهی
خرید کتاب عصر بی گناهی
جستجوی کتاب عصر بی گناهی در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
سرپرستی برای اقامت در بیمارستان تصمیم گرفتم خودم را با یک رمانتیک عاشقانه به یک رمان تاریخی دلپذیر برگردانم. اشتباه بزرگ، اگر این عاشقانه من را به nunneryâ € |. Okay، زشتی از داستان زیبایی نوشتن جبران شده است، و آن را زرق و برق دار، Id این نویسنده را دوباره خواند - اما هنوز. این یک بازنگری به عنوان یک تلاش برای تمیز کردن این شمع هوی از ناخودآگاه من نیست. اول از شخصیت اصلی Newland Archer جشن ریاکاری است. مردی که انتخاب خاصی را انتخاب می کند (مشاهده اسپویلر) [او می دانست که دوست دارد زن دیگری باشد، اما هرگز ازدواج نکرده (پنهان کردن اسپویلر)] برای بهره مند شدن از مزایای ازدواج به خوبی \"پس از همه، ازدواج ازدواج است و پول های پولی\" در راه خود ... و سپس زندگی خود را و زندگی زنان که آنها را با هزینه خود را با ناامیدی تصمیم خود را به اشتراک بگذارید. â € œthis کامل آینده به نظر می رسد ناگهان قبل از او unrolled؛ و از بین بردن خلوت بی پایان خود را، او شاهد تصادف ناپایدار یک مرد که هیچ وقت آن را نداشت اتفاق می افتد. â € â € œVapidâ € ™ توپ و زنجیره ای از یک زن را به ارمغان می آورد â € œ در مورد تلاش برای رهایی یک زن که مفهوم کم نور را نداشت، آزاد نیست. \"اضافه کردن به مخلوط بی نظیر looove، شهوت برای زن دیگری. می رود بدون گفتن که در مقابل کاملا با همسر است که هوشمند و کاملا جذاب است. â € œpoetry و هنر نفس زندگی به او است. â € قلعه بالا در پروس زرق و برق دار، مجموعه ای در جامعه بالا نیویورک، لرزش و آمپر؛ هم بزنید و هم جایزه پولیتزر برای داستان. منافع: پس قابل پیش بینی، و به جز Newlandâ € ™ ثانیه شخصیت های کم عمق، نامفهوم و کلیشه ای است. چگونه پولیتزر را فراتر از من گرفتم. سفر: عجله بزرگ وقتی که من نهایتا این کار را تمام کردم. نیاز به یک تعطیلات از داستان \"حواسپرتی\" بود و پس از آن با Eels دنبال شد: یک اکتشاف، از نیوزیلند به Sargasso، از ماهی های مرموز ترین جهان دوست داشت آن را (بررسی به دنبال). ژله ها لاغر، زشت و طراوت بدون عارضه هستند! بنابراین بدیهی است که من کمی عجیب است. فقط برای تمجید از ناسازگاری من با این رمان، از آنجا که من با همسر مخالف هستم، وجود ندارد. من هیچ وقت ازدواج نکردم و من فکر نمی کنم مامان واپید :) نه، من احتمالا فقط عصبانی هستم که سالهاست که خودم را گول زدم، معتقدم که دوست داشتن یا نداشتن شخصیت های رمان ها باعث افتخار من شده است برای یک کتاب اشتباه ... نیوهلند آرچر باعث شد من کلماتم را بخورم.
مشاهده لینک اصلی
هوا ایده ها تنها تنفس ارزش هوا است.\nفقط زمانی که من فکر می کنم یک کلاسیک بعید است که من را متوقف کند، من را با تم های قابل درک شگفت زده می کند. پس از خواندن داستان کوتاه Whartons، @ Tragedy Muses @ (یکی از مکمل ها اینست که این آموزش را آموزش می دهد)، می دانستم که باید یکی از اشکال دیگرش را ببینم. بنابراین پاداش آن بود که از طریق پروسۀ ظریف و موقعیت جغرافیایی بچرخد؛ یک طرح که در دوران تمرین حرکت می کند؛ یک داستان که می تواند مال شما باشد، مال من است یک تنظیم است که همیشه برای هر دو لرزش و ریاضتش شناخته می شود. وارتون نویسنده ای از کلمات است که در ریتم آگاه قرار دارد، مدیر بازی که متمرکز بر تمایزات اجتماعی مانند کلاس و جنس است، اما همچنان مباحث جهانی عشق، خیانت و خودکفایی را به تصویر می کشد. وارتون از یک دیدگاه مردانه به من یادآوری می کند که کرت، در My Ãnttonia: آنها آن را به خوبی انجام می دهند، بنابراین معتبر. او هنری جیمز را به عنوان مربی معرفی کرده است، و با این حال، من کتاب های خود را به او ترجیح می دهم (اگرچه من مشابه کتاب جیمز مورد علاقه ام را به روز می بینم: آمریکایی). آینده کل او ناگهان به نظر می رسید قبل از او باز شود. و عبور از بی نظمی بی پایان او را دیدم رقم نزول یک مرد که هیچ چیز تا به حال رخ نداد.\nکنیس اولنسکا فقط یک زن در 1920 انجمن جامعه نیویورکی نیست: او نماد نیویورک در آستانه تغییر است، عصبانی شدن یک دوره جدید؛ او عشق و زیبایی و عوارض است او درد، دلسوزی، یک زندگی جدید است که شیوه ای غیر از زندگی را کشف می کند. کنتیس ایده های تازه، یک روش جدید تفکر، جامعه ای است که کلاس و ماتریالیسم را قبل از همه چیز، یک شیوه بوهمیک بودن وجود ندارد. کنتس امیدوار است. من متوجه می شوم که یک موضع غیر متعصبانه را می بینم، این که چطور شاهزاده نیز خیانت، خیانت و تخریب عادی را نشان می دهد. با این حال، دانستن گزینه های نیویلندز هنگامی که او با الن ملاقات می کند، می داند که در نهایت، او تصمیم خود را بر عهده ی جامعه اش گذاشته است. در نهایت، ما قدردانی خود را برای زندگی می بینیم و از انتخاب های او پشیمان می شویم، که مجددا به ما عادات زندگی را به ما یادآوری می کند. وارتون ما را با یک تفکر انتزاعی با اندیشهای گمانهزنی ترک می کند، و به عنوان خوانندگان، ما درست مثل کاراکترهایش تبدیل می شویم. چیزی می دانست که او از دست رفته بود: گل زندگی. اما او اکنون آن را به عنوان یک چیز غیر قابل دستیابی و غیرقابل تصور دانسته است، که بازتاب شده بود، مانند ناامیدی بود، زیرا جایزه اول را در یک قرعه کشی نداشت.\nمتعارف نیویورک برای کنتس آماده نیست شهر هنوز خود را به ساختار متنوعی که در حال حاضر است، با تونل جاده ای که رودخانه هادسون را می گذراند، و ایستگاه قطار که شما را با نیوجرسی و پنسیلوانیا متصل می کند، تشکیل نمی دهد. در حقیقت، شهر نیویورک معمولی نیز برای رنسانس هارلم آماده نشده بود، تنها در چند بلوک دور، در همان دهه و همان جهان، اما جدا و فراموش شده - مانند الن Olenska. اما بعدا میای و شما بسیار بیشتر از من به یاد می آورم، و آنچه که من از شما می خواهم، بیش از یک یا دو ساعت در حال حاضر و پس از آن، با زباله های انتظار تشنه، که من می توانم کاملا در کنار شما نشسته، مانند این، با آن چشم انداز دیگر در ذهن من، فقط بی سر و صدا اعتماد آن را به حقیقت می پیوندند.
مشاهده لینک اصلی
قبل از نوشتن این بررسی تصمیم گرفتم تا کمی بیشتر درباره ادیت وارتون بفهمم. معلوم است که او واقعا بسیار جالب تر از برخی از کتاب های او است. اگر شما به صفحه ویکیپدیا مراجعه کنید (تحقیق دقیق هاردکور، من نمی دانم اما من نمیتوانم به راه رفتن به کتابخانه برویم و از طریق وارتون ها احتمالا بیوگرافی های متعددی را می بینم) با یک عکس از یک بانوی آرام و خجالتی مواجه خواهید شد با دو ناخوشایند به دنبال پاریس-هیلتون پورتا سگ plonked در زانوی او. اجازه ندهید که ظاهر شما خانم ها و آقایان را احمق کنید، زیرا وارتون دینامیک اجتماعی و خلاقانه بود؛ طراح، اجتماعی، نویسنده، نایت (مدافع لژیون افتخار برای کار او در فرانسه در طول جنگ) این زن را متوقف نکرد. بنابراین به عصر بی گناهی بازگشت. همه اینا ها برای چی است؟ اغلب در مورد چگونگی جوان بودن، غنی بودن و مطلوب بودن و مخلوط کردن با کرم جامعه، این نیست که همه چیز به هم ریخته باشد. چرا؟ خوب به خاطر اینکه جامعه ی بزرگ واقعا غریب است. واقعا؟ آره. به منظور جدا كردن خود از مكان های خرابكاری كه غذا می خورند، مربیان را در اختیار می گذارند و در واقع برای زندگی زندگی می كنند، @ society @ مجموعه ای برای ایجاد مجموعه ای از قوانین و مقررات اخلاقی محكم و دستورالعمل های اخلاقی كه شادی، شادی، لذت، آزادی را تشكیل می دهند از بیان و عمر روز به روز از همه درگیر. این فوق العاده عجیب و غریب است که هر کس پس از تلاش برای پذیرفتن به این مجموعه زمانی که همه کسانی که در حال حاضر وجود دارد بسیار بدبختی نادرست ترین زمان است. بسیاری از شخصیت های اصلی Whartons ناراضی با تعداد زیادی از آنها هستند و منجر به ایجاد یک تخم مرغ روی تخم مرغ می شوند، زیرا آنها از هر نوع رسوایی ناامید شده اند. بدیهی است رسوایی نوع ها باعث می شود، اما همه با آن بسیار خوشحال، آرام و دیپلماتیک بدون هیچ گونه گل زدن یا تماس در Piers مورگان با آن برخورد می کنند. به آرامی تغییر زیادی کرده است ... در حال حاضر رسوایی عظیم می تواند درآمد بالقوه سودمند سودمند باشد اگر شما حق دارید ارتباطات مطبوعاتی و در شهرهای خاص (اجازه می دهد تظاهر کنند که من در یکی از آنها زندگی نمی کنند) مردم برای بستن یک ستاره (مشهور) راه اندازی می کنند و سپس یک مدل سازی / موسیقی / تلویزیون حرفه ای را بر اساس پشت برخی از بوسه های با کیفیت خوب و داستان های حکایت می کنند. بهترین چیز در مورد این کتاب برای من اسم شخصیت های اصلی بود. با یک سری از نام های سنتی راضی نیستید (شما جیمز، جانس، متیوز یا مایک را در اینجا خواننده نخواهید دید) Wharton من را با یک سر و صدا از افرادی با نام هایی مانند Newland Archer، منسون Mingott، Sillerton Jackson، Emerson Sillerton و Dallas Archer معرفی کرد. ایک! شايد دغدغه اسامی نامزدها، وارتون ها، ديدگاه کمي جسورانه در جامعه اي که خودش در آن زندگي مي کرد، پديد آورد. اگر در جامعه عالي به دنيا آمده بودم، احتمالا مجبور بودم تاپس ساتن خودم را بگيرم و زير چرخ هاي اسب اول به محض ورود به سن بلوغ، کالسکه را وارد کنید. چه کسی می خواهد در چنین محدودیت هایی زندگی کند؟ نه من
مشاهده لینک اصلی
عنوان این کتاب در حال حاضر یکی از علاقه مندان من در تمام دوران است. در نگاه اول، به نظر می رسد بسیار خشک است، بنابراین نشان می دهد از جزئیات تاریخی گسترده. این باعث شد من فکر کنم خاطراتی که از دوران کودکی میگذرد، این است که چگونه عجیب و غریب است، اینطور به نظر میرسد که روحیه و آرمانگرا. با احضار ایده های مبهم که در حدود 1920 میلادی در نیویورک داشتم، من در باشگاه های دودی و خانم های خنده دار در کلاه های خز و لباس و کلاه های پتو طاووس نشان دادم. مطمئن نیستم که هرگز به عنوان یک عنوان دیگر ظاهر شوم بی خطر، با این حال کاملا با معنی تیره تر بارگذاری شده است. آیا نباید علامت نقل قول یا کالیج آن در آنجا وجود داشته باشد؟ آیا او به ما هشدار داده است؟ اما او نمی کند، و این کتاب برای آن بسیار ویرانگر است. ابتدا به من خندید و این که چگونه همه چیز مضحک بود - باغی در پاشنه بلند، به طور مداوم دیر رسیدن، اپرا در عرض یک اینچ از زندگی اش ترجمه شده بود، در حالی که فانکا منتظر تمام فصلی بود. او با این عادت های کوچک و شوخ طبعانه به من مراجعه کرد. چقدر احمقانه! و پس از آن، زمانی که راحت شدم، تمام این جزئیات را به چیزی خفه آور و خشونت آمیز و مستحکم پیچید. او با خوانندگانش خشونت آمیز است، اما ضربات او به هیچ وجه پرشور و بی رحمانه نیست. در عوض، آنها به طور سیستماتیک، آرام و با دقت کامل داده می شوند. این اینست که چگونه یک مثلث عشق بنویسید. خدای من! من صادقانه فکر نمی کنم که من هرگز تصویری واضح و شفاف از گناه، درگیری درونی و تمایل به آن را نخواهم خواند. این سه کاراکتر به طور کامل درک شده و در معرض خواننده قرار دارند، اما در دنیای این صفحات، آنها منظمی هستند. آنها درون افکار و احساسات خود تفکیک شده اند. آنها یکدیگر را نمی بینند. ما به بهترین و بدترین صندلی در خانه داده شده ایم و دردناک است، اما همیشه کاملا قانع کننده است. می توان در یک فضای کوچک مانند یک نوع ظرافت، پناه گرفته و رشد کرد. او آرچر را مانند یک اقامت حفظ کرده و پیچیده شده است تا پیشنهادات خود را به غرور مردانه برساند. اما آیا این همه اوست؟ آرچر به طور مداوم تصور می کند که او به سبک کودکی و خالی است و بدون عمق پنهان است. اما پس از آن، او لحظات غیر منتظره ای نادان و روشن است. من فکر می کنم که او بینش بیشتری از او می داند. (مشاهده اسپویلر) [اوه خدا، و این پایان دادن به نشان می دهد! چه جور پانچ در روده بود. (پنهان کردن اسپویلر)] او بسیار محصول محیط او است و او آموخته است که به جاده های خود حرکت می کند. او آموخته است که در نقش او موفق شود. برخلاف ماه مه، الن در دوران کودکی تجربه و چشم انداز داده است. چشمان او توسط تربیت غولپیکر و ازدواج بد که از آن فرار کرده است، باز شده است. به واقع واقعی به نظر می رسد که او توانایی عاشق شدن را تقریبا از دست داده است. آیا او آرچر را دوست دارد؟ من هنوز دانا نیستم او رابطه واقعی خود را بسیار واضح تر از او می بیند و من فکر می کنم که پشت او را حفظ می کند. آرچر در این نمایش در مرکز توجه قرار گرفته است و بنابراین او برای ما قابل مشاهده است. در آغاز او پسر مورد علاقه است که تقریبا به وسیله مادر و خواهرش پرستش می کند. هرکدام از او نیاز به مراقبت دارد تمام زندگی خود را پیش از او گذاشت. اما هنگامی که الن وارد می شود - یک عکس رنگی در دریا سیاه و سفید - او به طور ناگهانی شروع به دیدن جامعه خود را به عنوان بیگانه. بدون اینکه قصد داشته باشد، او را از او دور می کند. او باعث می شود او افکار خود را بررسی کند. اما انتقال او بدون تردید و تکمیلی نیست: او به حالت پیش شرط خودخواهی رسیده است. یا حداقل تلاش می کند. او در بی گناه خود ایده آل و عاشقانه است، امیدوار به چیزهای غیرممکن است و پس از آن شخصیت اصلی چهارم: جامعه است. به عنوان یک قبیله وحشتناک عمل می کنند، آنها برای ایجاد روند، ایجاد قوانین و عناصر بد اخلاقی، مخالفت می کنند. آنها یک \"جامعه\" هستند که به طور کامل در برابر \"ناخوشایند\" خودشان مانع خود می شوند، اما در نتیجه آنها از آموزش، تجربه و چشم پوشی نیز اجتناب می کنند. پایان دادن به شدید است و من را به سؤال من در مورد عشق خودم به انتهای غم و اندوه مبهم . کاملا یک شاهکار من فکر می کنم که این را می توان در دو حالت تفسیر کرد. اگر شما این کتاب را بخوانید، لطفا نظر دهید زیرا دوست دارم یک بحث در مورد آن داشته باشم (مشاهده اسپویلر) [آرچر به نظر می رسد به شیار قدیمی خود افتاده است، اما او احساس می کند که او از دست رفته در \"گل زندگی\". هنگامی که او فرصتی برای دیدن الن یک بار دیگر، او مقاومت می کند، فکر می کند که حافظه ارتباط او با او خواهد بود زنده تر و واقعی تر اگر او او را نمی بینم از نو. آیا او به سادگی خودخواهانه شده است، یا آیا او در نهایت همه چیز را همانطور که واقعا بود دید؟ او فکر می کند که با توجه به نگرش های فرزندش، «این تفاوت این است که این جوانان به این امر معتقدند که می خواهند آنچه را که می خواهند، به دست بیاورند و ما تقریبا همیشه آن را به عهده گرفتیم که ما نباید ™ T فقط، من تعجب می کنم - چیزی که تا بحال از پیش تعیین شده است: آیا می تواند آن را تا به حال یک ضربان قلب خود را به عنوان عجیب و غریب؟ من می خواهم فکر می کنم که آن را درک وجود دارد که شاید او نمی توانست گل زندگی را از دست دهد: او اشتیاق و غم و احساسات قدرتمندی داشت. شاید گل زندگی بیشتر در مورد تمایل، نه گرفتن است. ...
مشاهده لینک اصلی