A contemporary version of the Cain and Abel story, this novel was greeted with widespread praise when it was first published in Iran in 1989. Set in the northern town of Ardabil in the aftermath of the Second World War, the story begins as Urhan Urkhani, a prominent citizen of the town, sets out to find his brother in a midwinter snowstorm. Over the course of that day-long search, the entire history of the family is revealed in four symphony-like movements. Told through the rotating viewpoints of the family patriarch and each of his four children, the familys misfortunes become the mirror of a paternalistic and oppressive society that pits brother against brother, encourages a father to denounce a son and burn his poems, forces a daughter to remain in an unhappy marriage.
خرید کتاب سمفونی مردگان (جیبی)
جستجوی کتاب سمفونی مردگان (جیبی) در گودریدز
معرفی کتاب سمفونی مردگان (جیبی) از نگاه کاربران
سمفونی مردگان یعنی غــم.
غمی که پایانی نمیشناسد و در درون تک تک مخاطبانش طوری ریشه می دواند که همه بوی مـــرگ میگیرند،
اصلن، همه یک جورایی اورخانی میشوند.
یک اورخانی که بی شباهت به آیدین نیست.
آیدینی که بیــش از همه سوخت و همچنان خاموش ماند. و همیشه در این فکر بود که «چطور میشود دست روی شانه ی پدر گذاشت و کنارش ایستاد!» پدری که حتــی سلام کردن به او ترسناک می نمود.
یا آیدایی که پــدر، خونش را بخاطرش کثیف نمیکند. و او «حسرت میخورد به چرخی که در شبانه روز حتمن می گشت و او در هیــچ کجــای آن جا نداشت»
یا مادری که با تمام بینش اش هنوز باور داشت که @زن است وُ زن ناچار است مطیــع خواسته ی شوهر باشد.@
و غیر از این هم مگر میشد که بیاندیشد؟!
یوسف را که نگو...
حداقل آیدین را الدنگ حساب میکردند و آیدا را کنج آشپزخانه بار آورده بودند.
این یکی ارزش وجودی هم نداشت و به قول پدر «مرگش نعمت است، نعمت.»
اورهان اما...
اورهان شکل کوچک شده ی پدر بود و پدر، جامعه.
کیف میکنند از قدرتی که دارند تا بر سر کسانی چون آیدین، آیدا، یوسف، مادر، من و حتی شما، همچون پتک فرودش بیاورند.
جهل و خرافه چون حشراتِ کریه منظری از سر و کولشان بالا میروند و به شکل های متعددی از دهانهاشان، ذهن هاشان و دستهایشان بیرون می زنند.
یکی برادرکشی میکند و دیگری مدام سیلی میزند، به آتش میکشد و خوشنود است از این همه حماقت!
با این همه، چیزی نمی ماند جز اندکی سکوت، در خور مرگِ یک زندگی..
~~~~~~~~~~~~
و اما ..
موومان اول با تمام زیبایی و هیجانش، یه مقدار گیج کننده بود و موومان دوم جذابیت کمی برام داشت. و از اواخر این بخش به بعد بود که کتاب جانی دوباره گرفت.
معروفی داستان گیرایی نوشته و در اون به جامعه ی جاهل وُ متعصب، تبعیض وُ آشفتگی و در نتیجه به درد و غمی پرداخته که همه به نوبه ی خود، چه کم و چه زیاد، با اون آشناییم.
در واقع، آیدین از نظرم تمامن درد بود و زندگی به وضوح معنای هیچ رو بهش آموخت. و از اونجایی که انسانی شبیه به اون در این مرحله بیش از پیش شکوفا میشه. پس جای فلسفه بافی هایی عمیق تر، از زبان آیدین رو خالی دیدم.
اما حیف که آیدین، فقط به مرور گذشته اکتفا میکرد و سکوت اختیار کرده بود.
پ.ن: نمیدونم چرا هیچ کس از این خلائی که عمیقن حس کردم حرفی نزده. نمیدونم شاید زیادی از این کتاب توقع دارم و نباید با کتابهای خارجی مقایسه اش کنم اما فکر میکنم نمره ی3.5 هم براش خوب بود.
مشاهده لینک اصلی
موومان يكم كتاب آدم رو گيج مي كرد، چون هنوز شخصيت ها رو درست نشناخته بودي... ولي از موومان دوم به بعد كه در مسير داستان قرار مي گرفتي مي تونستي آدم ها و كار هاشون رو حس كني و درك كني شون. از نوشته ي پشت جلد كتاب خوشم اومد كه گفته بود:
سمفوني مردگان ، رمان بسيار ستوده شده ي عباس معروفي، حكايت شور بختي مردماني است كه مرگي مدام را بر دوش مي كشند و در جنون ادامه مي يابند. در وصف اين رمان بسيار نوشته اند و خواهند نوشت و با اين همه پرسش برخاسته از اين متن تا هميشه برپاست. پرسشي كه پاسخ در خلوت تك تك مخاطب را مي طلبد:
كدام يك از ما آيديني پيش رو نداشته است، روح هنرمندي كه به كسوت سوجي ديوانه اش در آورده ايم، به قتلگاهش برده ايم و با اين همه او را جسته ايم و تنها و تنها در ذهن او زنده مانده ايم. كداميك از ما؟
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب سمفونی مردگان (جیبی)
خرید کتاب سمفونی مردگان (جیبی)
جستجوی کتاب سمفونی مردگان (جیبی) در گودریدز
غمی که پایانی نمیشناسد و در درون تک تک مخاطبانش طوری ریشه می دواند که همه بوی مـــرگ میگیرند،
اصلن، همه یک جورایی اورخانی میشوند.
یک اورخانی که بی شباهت به آیدین نیست.
آیدینی که بیــش از همه سوخت و همچنان خاموش ماند. و همیشه در این فکر بود که «چطور میشود دست روی شانه ی پدر گذاشت و کنارش ایستاد!» پدری که حتــی سلام کردن به او ترسناک می نمود.
یا آیدایی که پــدر، خونش را بخاطرش کثیف نمیکند. و او «حسرت میخورد به چرخی که در شبانه روز حتمن می گشت و او در هیــچ کجــای آن جا نداشت»
یا مادری که با تمام بینش اش هنوز باور داشت که @زن است وُ زن ناچار است مطیــع خواسته ی شوهر باشد.@
و غیر از این هم مگر میشد که بیاندیشد؟!
یوسف را که نگو...
حداقل آیدین را الدنگ حساب میکردند و آیدا را کنج آشپزخانه بار آورده بودند.
این یکی ارزش وجودی هم نداشت و به قول پدر «مرگش نعمت است، نعمت.»
اورهان اما...
اورهان شکل کوچک شده ی پدر بود و پدر، جامعه.
کیف میکنند از قدرتی که دارند تا بر سر کسانی چون آیدین، آیدا، یوسف، مادر، من و حتی شما، همچون پتک فرودش بیاورند.
جهل و خرافه چون حشراتِ کریه منظری از سر و کولشان بالا میروند و به شکل های متعددی از دهانهاشان، ذهن هاشان و دستهایشان بیرون می زنند.
یکی برادرکشی میکند و دیگری مدام سیلی میزند، به آتش میکشد و خوشنود است از این همه حماقت!
با این همه، چیزی نمی ماند جز اندکی سکوت، در خور مرگِ یک زندگی..
~~~~~~~~~~~~
و اما ..
موومان اول با تمام زیبایی و هیجانش، یه مقدار گیج کننده بود و موومان دوم جذابیت کمی برام داشت. و از اواخر این بخش به بعد بود که کتاب جانی دوباره گرفت.
معروفی داستان گیرایی نوشته و در اون به جامعه ی جاهل وُ متعصب، تبعیض وُ آشفتگی و در نتیجه به درد و غمی پرداخته که همه به نوبه ی خود، چه کم و چه زیاد، با اون آشناییم.
در واقع، آیدین از نظرم تمامن درد بود و زندگی به وضوح معنای هیچ رو بهش آموخت. و از اونجایی که انسانی شبیه به اون در این مرحله بیش از پیش شکوفا میشه. پس جای فلسفه بافی هایی عمیق تر، از زبان آیدین رو خالی دیدم.
اما حیف که آیدین، فقط به مرور گذشته اکتفا میکرد و سکوت اختیار کرده بود.
پ.ن: نمیدونم چرا هیچ کس از این خلائی که عمیقن حس کردم حرفی نزده. نمیدونم شاید زیادی از این کتاب توقع دارم و نباید با کتابهای خارجی مقایسه اش کنم اما فکر میکنم نمره ی3.5 هم براش خوب بود.
مشاهده لینک اصلی
موومان يكم كتاب آدم رو گيج مي كرد، چون هنوز شخصيت ها رو درست نشناخته بودي... ولي از موومان دوم به بعد كه در مسير داستان قرار مي گرفتي مي تونستي آدم ها و كار هاشون رو حس كني و درك كني شون. از نوشته ي پشت جلد كتاب خوشم اومد كه گفته بود:
سمفوني مردگان ، رمان بسيار ستوده شده ي عباس معروفي، حكايت شور بختي مردماني است كه مرگي مدام را بر دوش مي كشند و در جنون ادامه مي يابند. در وصف اين رمان بسيار نوشته اند و خواهند نوشت و با اين همه پرسش برخاسته از اين متن تا هميشه برپاست. پرسشي كه پاسخ در خلوت تك تك مخاطب را مي طلبد:
كدام يك از ما آيديني پيش رو نداشته است، روح هنرمندي كه به كسوت سوجي ديوانه اش در آورده ايم، به قتلگاهش برده ايم و با اين همه او را جسته ايم و تنها و تنها در ذهن او زنده مانده ايم. كداميك از ما؟
مشاهده لینک اصلی