خرید کتاب سرداب های واتیکان
جستجوی کتاب سرداب های واتیکان در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
ما مصنوعی زندگی می کنیم.شخصیت واقعی خود را پنهان می کنیم بخاطر جامعه و اگر جامعه ای هم در کار نباشد همین وجود خویشاوندان و دوستانی که ما نمی خواهیم از ما بدشان بیاید برای این اجبار کافی خواهد بود
جملات بالا که از کتاب انتخاب شده بودند مقدمه ای بیش نبود.آنچه در زیر می آید هر انسانی را حتی برای چند لحظه ای به فکر فرو خواهد برد
برای اینکه آدم شرافتمندی را تبدیل به آدم جلنبری بکنیم می دانید چه لازم است؟ یک جابجائی،یک فراموشی .بلی آقا،حفره ای در حافظه و بی درنگ صداقت نمایان می شود!...قطع شدن مداومت،قطع جریان
اگه از حالت شوک زدگی خارج شدید - من که هفته هاست هنوز در شوک ام- بریم به سراغ ریویو
زمانی دیوژن فیلسوف معروف یونان چراغی بدست می گرفت و در روز روشن دنبال انسان می گشت
مولانای رومی او را شیخ می نامد
دی شیخ با چراغ همی گشت گرد شهر
کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست
آندره ژید هم دنبال انسان می گردد؛انسانی واقعی
...که اگر جریان قطع شود دوباره شبیه قبل باشد و
اما از این گشتن او هم بمانند @دیوژن@ نتیجه ای نمی گیرد.در سالهای
:پایانی عمر می گوید
هرگز کسی نشناختم که کمی صدای سکه قلب شده ندهد
انسانی که هیچ مشخصه بارزی نسبت به اطرافیانش ندارد و این انسانی است که آندره ژید در کتابهایش به آن حمله میکند
خدایا، انسان چقدر کم با اشخاصی برخورد می کند که میل داشته باشد
...!جامه دان شان را بگردد
با این همه چه کم اند کسانی که با کلمه یا حرکتی نتوان واکنش شگفت آوری
...!در آنها ایجاد کرد
چه مجموعه ی جالب توجهی از عروسک های خیمه شب بازی. اما بنظر من ریسمان های حرکت دهنده آنها بسیار آشکارند! دیگر در کوچه ها جز آدم های احمق و الدنگ کسی نمی توان دید
لافکادیو از شما می پرسم،آیا سزاوار است یک انسان با شرف و حسابی این مضحکه را جدی تلقی کند؟
: مورسو و لافکادیو
بنظرم مورسو( شخصیت کتاب بیگانه آلبر کامو) شباهت هایی زیادی با لافکادیو دخمه های واتیکان دارد
شاید آلبر کامو از این کتاب تاثیر زیادی گرفته باشد
هردو شخصیت بدون دلیل آدم میکشند و نمیدانند برای چه زندگی میکنند
هردو صادق اند و کم حرف
ولی شخصیت لافکادیو برام قابل درک تر از مورسو بود
این لافکادیو است که فقط برای یک روز، کم حرفی را کنار می نهد و خود را
:نشان می دهد
می دانید آن چیزی که نوشتن را در نظرم خراب می کند چیست؟ تصحیح کردن،خط زدن،آرایش دادن
....امکان دستکاری نوشتن را اینقدر غیر مطمئن و اینقدر
بلی آنچه در زندگی بنظرم زیبا می آید همین است.همین که باید بدون دستکاری نقاشی کرد.خط زدن در آن ممنوع است
می بینم که هنوز مرا نمی شناسید.هیچ چیز به اندازه احتیاج سد راه من نمی شود.من هرگز دنبال چیزی نرفته ام مگر انچه برایم بی ثمر است
لافکادیو انسان است و در پی آن است که برای زندگی خویش معنایی بیابد.وی در خانواده ای بزرگ می شود که هر بار عموئی (فاسقان مادرش که آنها را عمو می نامد) وارد زندگی شان می شود.این ادمها هریک چیزی به او می آموزند
...ولخرجی و لخت گشتن در خانه و
از در مدرسه هم چیزی نمی آموزد و تنها تحت تاثیر پورتوس یکی از همکلاسی های عجیب و غریبش قرار می گیرد
لافکادیو همان شخصیتی است که آندره ژید به او نیاز دارد تا مسئله ای را بیان کند که قبلا در موردش سکوت می کردند
موجودی را فرض کنید که اعمالش تسلسل منطقی نداشته باشد، البته با کمی مبالغه...شکی نیست که در ورای این عدم ارتباط و تسلسل منطقی ظاهری مقوله ای ظریف تر و نهانی مکنون است
همیشه سودجوئی نیست که انسان را هدایت می کند و اعمالی هم هست که نفع و
...هدفی در بر ندارند
منظورم از اینکه نفعی در بر ندارد این است که رایگان و بی هدف است و نیز اینکه بدی یعنی آنچه بدی می نامند، ممکن است همانقدر عاری از نفع باشد که خوبی می تواند از آن بی نصیب باشد
شکی نیست که تحقیرِ چیزی که برای شخص نفعی در بر داشته باشد، نشانی از علو طبع است...یعنی حاکی از روحی است که از قید قوانین کلیسا و خوش آمد گوئی ها و حسابگری ها، رها شده است.آیا می توان کسی را که حساب هیچگونه سود و زیانی را نگاه نمی دارد،قبول داشت؟
در سایتی خواندم که منتقد مشهور در فرانسه می گوید انگار در تمام آثار ژید صدایی در پس زمینه با ما سخن می گوید که صدای وجدان بشری است
:جملاتی از کتاب
نخستین جنبش روحی که علیه حقارت و سرنوشت خود عصیان می کند از خود شخص نیز پنهان است.تنها بر اثر عشق است که این خیز و عصیان نهانی آشکار می شود
چنین است که گاهی در عمق فساد، احساسات ظریف و شگفت آوری به چشم می خورد، همانطور که گلی به رنگ آبی آسمانی در میان توده ای از پهن می روید
چه کسالتی در اینجا حکمفرمات.همه حیوانات سرگرمی ای را که زندگی نام دارد، همچون تکلیف یکنواختی از سر خود باز می کنند...چقدر بدلباسند،اما اگر لخت هم بودند از این زشت تر دیده می شدند! اگر شراب شامپانی سفارش ندهم قبل
از رسیدن نوبت @دسر@ دارفانی را بدرود خواهم گفت
(view spoiler)[از دیدگاه کاتولیکی ،بهترین و تربیت شده ترین افراد کسانی هستند که حساب سود و زیان خویش را بهتر از دیگران نگاه می دارند
مهم این است که آنچه شخص را وادار به عمل می کند، جلب منفعت نباشد و یا بعبارت دیگر،انگیزه اعمالش سودجوئی و صلاح اندیشی نباشد
اگر فرض کنیم که کسی کار بد و جنایت را بدون چشم داشت و بی هدف انجام دهد،دیگر مرتکب را نمی توان متهم و او را مجازات کرد
ژولیوس بینوا ! چه بسیارند کسانی که می نویسند و چه کمند که می خوانند! در این شکی نیست؛بقول معروف،اگر خودم را ملاک قضاوت بدانم،مردم روزبروز کمتر مطالعه می کنند
این به فاجعه منجر خواهد شد، فاجعه ای دلفریب و همراه با وحشت! آنچه چاپ شده دور ریخته خواهد شد و معجزه خواهد بود اگر بهترین مطالب چاپ شده، با بدترین شان یکجا دور ریخته نشود (hide spoiler)]
مشاهده لینک اصلی
شگفت انگیز، بلکه کمی از ظروف سرباز یا مسافر داغ. زیرزمین های واتیکان به عنوان یک داستان غم انگیز قرن نوزدهم از اختلاف خانوادگی شروع می شود، تقریبا به عنوان فونتانی سرگرم کننده است، و پس از آن هیچ دلیل آشکاری، تبدیل به یک افسانه با شکوه شامل آدم ربایی پاپ تقلبی، یک راوی نفس گیر، یک قتل غیر مؤثر خوب قبل از کامو)، تلخی متناوب، قطعنامه طرح زیبایی اجرا شده و یک معضل اخلاقی گیدایی کاملا عادی: اگر ما بر پایه قصد اخلاقی قضاوت کنیم، آیا ممکن است یک عمل اشتباه را در صورت عدم انگیزه آن انجام دهد؟ این باید به پاپ جعلی آدم ربایی به نوعی شکلی داشته باشد، اما من هنوز آن را تحسین کرده ام، مگر آنکه کسانی که این کتاب را با نیهیلیسم می گیرند درست است و نکته این است که ایده قصد بی فایده است، درست همانطور که پاپ -Symbol (این کتاب نشان می دهد) خالی است، با توجه به اینکه ما هرگز نمی توانیم مطمئن باشیم که پاپ در واقع پاپ است و نه کسی که توسط پیمانکار آزاد به توطئه متصل است، بر روی تخت نشسته است. همه چیز عالی است دشواری باز شدن افتخار خداوند است، که گید به وضوح می دانست که خدای متعجب است، اما در آنجا نگه می داشت تا مطمئن شود شما متوجه شدید که او از این افراد بسیار محترم در متن ای که دنبال می کند، لذت می برد. فکری آن رضایت بخش است، اما از لحاظ زیباشناسی تهاجمی، و مطمئنا من آن را می گذارم وقتی که دوباره خواندن این.
مشاهده لینک اصلی
CÃ پیتا همیشه چنین است: زمانی که من یک نویسنده جدید به عنوان خوانده شده من نیاز به یک کمی از زمان به نوشتن خود را دریافت کنید، سبک او برای من خیلی دشوار حال حاضر، من در موضع دفاعی قرار داده و اقدام به آرامی، فصل به فصل. این نیز با Gide اتفاق افتاده است. تنها پس از این کتاب برای اولین بار من حتی شروع به لذت بردن از خودم و چیزی از زمان، از روح، از ریاکاری دوره که در آن مجموعه ای storia.Storia یک نمایش مضحک است، پر از نماد یادگیری و شخصیت disvelamenti.I بسیاری نیست، اما همه به خوبی تعریف شده و مرتبط با هم توسط اوراق قرضه والدین که فضای یک کل خانواده را تشکیل می دهند. آنها عمل می کنند آنها فکر می کنم، و هنگامی که رفتار خود را تغییر اگر آن را شامل انگیزه روانی برای چرا آن اتفاق می افتد، چگونه معجزه آسا dallaver شفا autosuggestionata شنیده یک دختر کوچک دعا و بازگشت پس از آن لنگش پس از آگاهی از آدم ربایی پاپ و جایگزین او به تاج و تخت با دو این چیزی جز یک کلاهبرداری نیست، ردیابی است که نویسنده را دنبال می کند تا ریاکاری از زمان ها و مردان را فراتر از اعتقادات ساده و بی تکلف خود بیفزایند. متوجه شدم، اما شاید من اشتباه می کنم، که هر یک از آنها به وجود دایره خود را اضافه، هر کس به آنچه که در آغاز داستان بود می رود، اعتقادات آنها تا به حال، زندگی خود را، به عنوان اگر این سرنوشت آنها مشترک است بود، در حالی که آن را در وسط است که برخی از حقیقت ممکن است آنها را تعجب. این مرا به یاد چیزی .... با اتخاذ یک فیلتر به تجدید نظر در رمان، که کارکنان زن من است، شناخته شده به عنوان هر شخصیت مرد آن را منطبق زن، آمار و ارقام در طرح خاص، اما پسر خود تصویر آینه از است همدم. این درست نیست، من فکر می کنم، برای قربانی، به عنوان مثل خیریه تحریک احساسات و احساسات در کسانی که نمی شما می خواهم aspettato.In بسیاری از رمان ها فاحشه در بهترین احساسات، و در زمان مناسب، حرکات خلق و خوی است که به منجر خواهد شد تصمیم گیری های دشوار، و در حالی که مایل به انجام آن، من بی ثباتی، حتی تعریف درست آنها. همیشه به اهداف نویسنده احترام بگذارید، این است که کابوس های روحانی روح انسان را به علاوه پدر و مادرش برجسته کنید.
مشاهده لینک اصلی
علاوه بر لیستی از رمان های مورد علاقه من هم تمام شده است. خنده دار است که اغلب به نظر می رسد مواردی است که من چندین دهه پیش برداشتم و در قفسه هایم ناپدید شدم، خوانده نشده است! اشاره مختصری به لاکادویو درDada In Paris @ در نهایت من علاقه من را به خود جلب کرد. این یک رمان تند و تیز و ترسناک است که به شدت به اعتقادات و محکومیت کنوانسیون، به ویژه در مورد خموش خدادادی، اهمیت می دهد. من عاقلانه تر از هر چیزی که دوست داری بهشون توهین میکنم، به طوری که نمیتونم همان لذت را رد کنم. احساس میکنمLafcadios Adventures @ را به ناموسیقی احساس میکنم. قهرمان یك نام مستعار است كه امریكا را تجسم می دهد و بعضی اوقات، دوریان گری را به خاطر زیبایی اش به یاد می آورد. جادوگرها و فریبندهای حیله گرانه به جهان خود می اندیشند، زیرا این اقدام از پاریس به جنوب فرانسه به رم و ناپل برمی گردد. من انتظار دارم که در سال 1914، زمانی که این عنوان تحت عنوان عنوان اصلی \"لیس غارهای دو واتیکان\" منتشر شد، باید همه افراد صالح را متهم کند.
مشاهده لینک اصلی
من کاملا دشوار است که به طور کامل توضیح دهم که چگونه با این کتاب نا امید شده ام. نه تنها آن را به من طولانی برای خواندن، اما هرگز حتی به من نزدیک به نزدیک آمد. توطئه های مختلف؟ بها نمی توانم کمتر مراقب باشم. نوشتن؟ بی رحم من شخصیت هایی را می بینم که به زندگی روزانه خود می اندیشند. شخصیت ها؟ وحشیانه خسته کننده (و چه با اسامی؟). Lafcadio دارای یک فتنه انگیز از فریب به او، اما به اندازه کافی برای پرداختن به افراطی شدید بقیه بازیگران نیست. شخصیت های زن؟ صبر کنید، آیا وجود داشت؟ به استثنای احمق شخصیت و حتی فاحشه ناقص حتی ادبیات فرانسوی، در اینجا شما بدبختی شکست خورده است.
مشاهده لینک اصلی
@ این امکان وجود دارد که آزادانه انتخاب کنید که شر را انجام دهید؟ سوال این است که گید برای کشف در این @ sotie @، نوعی دلسردی فلسفی و طنز فلسفی، و نیز جالب بودن آن به عنوان یک تحقیق زود هنگام در مورد موضوع نظریه پارانوایی و توطئه. پاسخ این است که هیچ نیست، اما در کل هزینه های کلیسا و بورژوازی بسیار جالب بود.
مشاهده لینک اصلی
