خیابان جدید گراب یک رمان جورج گیسینگ است که در سال 1891 منتشر شده است، که در محافل ادبی و روزنامه نگاری 1880s لندن تنظیم شده است.
جورج گیسینگ، در خیابان نیو گراب، مجددا یک میکروکومن جامعه ادبی لندن را ایجاد کرد، همانطور که او تجربه کرده بود. رمان او یک بار یک سند مهم اجتماعی و یک داستان است که ما را بی رحمانه به دنیای شیطان ادوین راردون، رمان نویس مبارزه و دوستان و آشنایان خود در خیابان گراب از جمله جاسپر Milvain، یک روزنامه نگار بلند پروازانه و آلفرد یول، تیره منتقد. در اینجا جیسسینگ جنگهای تلخ را به وجود می آورد (که در حراجی های مبهم و یا در اتاق خواندن موزه بریتانیا) بین یکپارچگی و دستورات بازار، فقر فقر و آسیب هایی که شکست و سختی ها به شخصیت انسانی می انجامد، به ارمغان می آورد و روابط
خرید کتاب خیابان نیوگراب
جستجوی کتاب خیابان نیوگراب در گودریدز
معرفی کتاب خیابان نیوگراب از نگاه کاربران
â € œthus یکی از لعنت تلخ از فقر است؛ جورج گیسینگ مرد جوانش در راه خود بود. او نمرات قابل توجهی در آزمون های محلی آکسفورد داشت، و همه چیز خوب پیش رفت، تا اینکه با یک جوان فاحشه یتیم به نام ماریان هلن هریسون یا نئل سقوط کرد. او پول خود را برای نگه داشتن او از دست دادن تجارت خود و زمانی که او از پولی که از دانش آموزان دیگرش دزدیده بود فرار کرد. او گرفتار، اخراج و محکوم به خدمت یک ماه کار سخت در Belle Vue Gaol شد. برای یک رمان نویس جوان شروع کننده امیدواری است. احتمالا بیست کتاب را که نوشته شده و منتشر شده است، اگر Id خیلی احمقانه باشد تا با یک زن اخلاق سوالناپذیر روبرو شود، به دلیل آن به زندان افتاده است. وقتی Gissing خارج شد، او ازدواج کرد و رابطه آنها پایه و اساس اولین رمان او بود. جیسینگ بسیار ناراحت بود که نیاز به تدریس و تدریس زنده برای پشتیبانی از نوشتنش دارد. @ با توجه به دانش آموز او آستین هریسون، از سال 1882، گیسینگ با آموزش تدریجی زندگی شایسته ای داشته و داستان های مبارزه او با فقر، از جمله برخی از خاطرات خود، اشتباه بود. مسئله فقدان احتمالی او ممکن است با توجه به نگرش جیسیز به تدریس توضیح داده شود که او او را از زمان نوشتن ارزشمند ربوده است که او تا حد ممکن محدود و مدیریت ضعیف مالی خود را محدود کرده است. @ George Gissing من از بررسی های دیگر که مردم انجام می دهم می بینم مقایسه Gissing با دیکنز، اما برای من این کتاب مدرن تر از یک دیکنز بود مانند خواندن هنری جیمز. من می دانستم که من این کتاب را خوانده ام که فرصتی برای پایان دادن به شادی فراتر از غیر ممکن است. من گمان می کردم ناامید شده بود اگر گیسینگ تصمیم گرفت تا یک نتیجه خوشحال را پس از آن ایجاد کند. این امر موجب ناسازگاری شد، مثل یک زنگ با شکاف، و قطعا تمام کارهای فوق العاده ای که در این کتاب انجام می داد، برای نشان دادن اثرات روحانی ناخوشایند درآمد ناامن و احتمال سرنوشت سرنوشت ساز ایجاد می کرد. Grub Street، لندن تنظیم رمان، Grub Street است. این خیابان نزدیک لندن به ناحیه فقیرنشین مورفیلد بود که از خیابان فارو به شرق سنت گیلز - بدون کرپپلگیت شمالی به خیابان چیسول فرار کرد. Grub Street در حاشیه صحنه روزنامه نگاری و ادبی لندن مشهور است که متشکل از تمرکز نویسندگان هک فقیرنشین، شاعران مشتاق و ناشران و کتابفروشان کم پایان است. در طول طول آن با ورودی های باریک به کوچه ها و دادگاه ها، که بسیاری از آنها نام تابلوهای اولیه را حفظ کردند، سوراخ شده بود. جامعه بوهمیک آن در میان محله های فقیرنشین، فلوجه ها، فاحشهخانه ها و قهوه خانه ها بود. در حال حاضر تا زمانی که یک نویسنده جوان می تواند یک زن و شوهر کابین را در جیب خود نگه دارد، تصور کنید که آموزش سریع و همه جانبه جهان، او می تواند چند ماه در Grub Street صرف کند. این کتاب در مورد نوشتن و نبرد با فقر در 1880s لندن . واقعا دو شخصیت اصلی Edwin Reardon و Jasper Milvain وجود دارد. ادوین رمان های جدی را می نویسد و هر نوشتاری عجیب و غریب را برای کسب پول، به عنوان چیزی که او ناتوان است، می بیند. او یک همسر و فرزند دارد و به عنوان رمان پیشرفت می کند، ما می بینیم او را به سمت فقر می کشیم و دورتر می شویم. جاشپر Milvain می نوشتن به عنوان وسیله ای برای پایان دادن. شهرت او تنها از نگرانی او برخوردار است؛ زیرا او فرصت بیشتری برای پول بیشتری فراهم می کند. او همیشه در حال برنامه ریزی و تلاش برای قرار دادن خود برای دستیابی به موقعیت بهتر است. او واقعا مخالف دقیق Reardon است. من Milvain را تحقیر نکردم، هر چند من هرگز او را دوست نداشتم و قطعا احساس راحتی نخواهم کرد. من به همان اندازه ناامید شدم که ناتوانی ریوردون برای ایجاد تغییراتی که حداقل بیمه شده بود، می توانست همسر وفادار او و زندگی اش را بالاتر از خط فقر نگه دارد. جیسینگ جالب توجه به نظر می رسید تصمیم به انجام آنچه لازم بود برای بیرون آمدن از فقر، به طوری که یکی از شگفتی اگر او آرزو یک راه درخشان هنری بیشتر شلوغ با چسبیدن به تنها با نوشتن و تحمل فقر را گرفته است. راردون از فقر می ترسد و در عین حال به پایان می رسد تا احساس امن تر شدن را به آن بازگردانید تا اینکه مبارزه کند تا بالاتر از آن بماند. @ تفاوت، @ او ادامه داد، بین مرد با پول و مرد بدون این است که به سادگی این: یکی فکر می کند، چطور باید از زندگی خود استفاده کنم؟ و دیگر، چطور باید زنده بمانم؟ یک فیزیولوژیست باید بتواند تمایزی بین مغز یک فرد که هرگز به فکر معیشت و معنویت نرسد، و کسی که هرگز روزی را از چنین حوادثی دور نکرده است، کشف کند. باید وجود داشته باشد که توسعه مغزی خاص نشان دهنده ناراحتی روحی است که توسط فقر نگهداری می شود. @ Milvain همیشه زوایای کار را می کند. او باهوش است و می خواهد همه را دوست دارد، اما همیشه به دنبال راهی برای بالا بردن خود را در احترام دیگران گاهی اوقات به هزینه دوستان خود. @ یاسپرس، اظهار اشتباه خود را، هر چند به طرز بدخیم، نیز به سکوت سقوط کرد؛ او اعتقاد نداشت که گفتگوهای او با امی راردون به طور جدی بر روند حوادث تأثیر گذاشته بود، اما او می دانست که او اغلب به خصوص در مورد او گفته است که ...
مشاهده لینک اصلی
@ کتابخانه امروزه یک تجارت است. قرار دادن مردان نابغه کنار، که ممکن است تنها با نیروی کیهانی موفق شوند، شخص موفق شما از نامه ها، معامله گر معشوقه شماست. او نخست و مهمتر از بازار فکر می کند؛ وقتی یک نوع کالاها شروع به خاموش شدن کند، او آماده چیزی جدید و اشتها آور است. او کاملا تمام منابع ممکن درآمد را می داند. @ New Grub Street - جورج گیسینگ بی بی سی 500 صفحه کلاسیک بریتانیا در 1880s لندن در مورد مردان و زنان مشغول به عنوان بخشی از مرکز ادبی خیابان جدید Grub است. در حقیقت، ما برخی از افراد باهوش ترین، تصفیه شده و تحصیلکرده در جامعه روبرو هستیم؛ با این حال، از آنجاییکه این مردان و زنان باهوش از حروف نداشتن از ثروت خانواده یا ثروت خصوصی بهره مند می شوند، آنها باید از قلم خود برای جلوگیری از فقر و گرسنگی خسته کننده استفاده کنند زیرا تلاش می کنند ادعای خود را در دنیای کتاب ها و انتشارات قرار دهند. جورج گیسینگ (1853-1903) از زمانی که اوضاع را به سختی تسلیم می کرد، دست به کار شد و کار ساده ای نبود حتی زمانی که نوشتن آنها خوب بود. حقیقتا، اولین رمان او «کارگران در سپیده دم»، در سال 1880، زمانی که گیسینگ تنها بیست و سه سال پیش بود، یک رمان سه جلدی به نام نیمکتوری نوشت که زندگی ناخوشایند لندن، هنرمند با یک فاحشه ازدواج کرد. در ضمن، هنگامی که نویسنده اولین بار در بررسی کتاب کارگران بخواند، او خیلی خشمگین شد، او منتقدان ادبی را به عنوان \"منحصر بفرد وگانباند\" توصیف کرد. \"اووو، جورج! اگر امروز زنده بودید، امیدوارم شما در میان کسانی که انگشت شمعدانی و کثیف انگلیس را ندیده اید من را بکشید. هرچند، خیابان نیو گروب نیز یک \"تریپل دیکر\" است؛ یعنی یک رمان در سه جلد که هزینه های استاندارد در آن زمان - تقریبا قابل پیش بینی بود، دلیل این فرمت پول بود: به جای خرید رمان ها، مردم خواندن معمولا از کتابخانه های در حال گردش استفاده می کردند و این کتابخانه های در حال گردش می توانند هزینه های جداگانه ای را برای هر حجم بررسی کنند. یکی از شخصیت های اصلی، جاسپر Milvain، به چگونگی ساخت چنین خواسته ای \"هیولای سه گانه\" می خورد و خون رمان نویس انگلیسی را می کشد. \"و Milvain حتی یک رمان نویس نیست؛ به جای آنکه جزئیات بیشتری بدست آوریم، تمرکز ادبی او به طور کامل عملی و سودآور است - او به نوبه خود از ذهن و سطح مهارت آگاه است، او ستون ها را برای دوره های ادبی چاپ می کند. در مقابل این همه ادبیات، جان یول، یک بازرگان ثروتمند بازنشسته که خیلی دوست دارد که تولید ادبی را لغو کند، از آنجایی که با توجه به نوشتن و به خصوص خواندن کتاب، مردان را ضعیف، موجودات پر سر و صدا با چشم های ویران شده و معده های معده، مردانی که باید اوقات فراغت خود را صرف کنند ساعت ها خواندن نیست اما در ورزش هوای آزاد. اما نکته جالب اینجاست که جان در مبارزات شکست خورده است و از دهه 1880 میلادی خواندن انگلستان مانند آتش سوزی است - کتاب ها، مجلات، مجلات و روزنامه ها همه خشمگین هستند. یکی از موضوعات مهم رمان، سلسله مراتب کلاس های اجتماعی است . مثال اصلی برادر جان آلفرد یول، یک مرد ادبی و روزنامه نگار است که خانواده اش را با یک زن بانی فروتن برای همسر خود فریب داده است. پس از آنکه خانم یول مادر ماریان را به دنیا آورد، آلفرد همسرش را مجبور به صحبت با دخترش کرد زیرا او به این نکته که ماریان با دستور زبان جسمانی همسرش و سخنرانی هکینگ آلوده شده بود، وحشت زده بود. نه، نه، نه - به زودی به صورت انسانی ممکن است، ماریان از مادرش جدا شده و به یک مدرسه روز فرستاده می شود. پس از چند سال بعد، پس از شنیدن اشتباهات دستوری مادرش، ماریان جوان بی گناه از پدرش پرسید: «چرا مادر به درستی حرف نمی زد؟» - تا حدودی همان خط را در گفتگو با او آمی، رمان نویس جوان ادوین راردون، بزرگترین تفاوت در سراسر جهان را تأکید می کند: انسان با پول فکر می کند: \"چگونه باید از زندگی ام استفاده کنم؟\" و مرد بدون پول فکر می کند: \"چگونه باید ریدون ادامه می دهد که اگر نامزد خوبی برای خود به عنوان یک رمان نویس باشد، چگونه چنین سرنوشتی ناامید کننده ای برای آمی خواهد بود. با این حال، هنگامی که ما در ابتدا با رمان نویس در حدود سن سی سال روبرو می شویم، وعده شهرت بسیار زنده است، همانطور که او نوشت و دو راز موفقیت را پیش از ازدواجش منتشر کرده است. اما مدت کوتاهی پس از آن، همانطور که در ادامه می خوانیم، یک بحران در دست دارد: ادوین راردون، حساس و اصولی، با یک کابوس فزاینده برای یک رمان نویس ضعیف تلاش می کند که با انتشار کار خود از خانواده حمایت کند: بلوک نویسنده. در بسیاری از موارد، نمایشنامه ادوین راردون، یکپارچگی شخصی و هنری، در قلب قلب داستان قاطع جیسینگ قرار دارد. یکی دیگر از نویسندگان با یکپارچگی، دوست هارولد بایفن، دوست معمولی هارولد بیفن، یک ترسناک نیمه گمشده است از یک مردی که دارای یک دیدگاه برای یک رمان واقع گرایانه است، یک رمانی که زندگی واقعی را به تصویر می کشد، به طور خاص، ناتوانی ریزه کاری روزمره، در مورد او، یک خرچنگ زندگی می کند که در فقیرترین بخش شهر زندگی می کند. این اسکیت ادبی ...
مشاهده لینک اصلی
رمان بومی گیسینگ به طرز خاصی برروی پیشروی مدرنیسم متمرکز شده است و رشته سختی تکنوگدون در هر هجا قرار دارد. جاسپر و ادوارد، ناظران احمقانه ای هستند که با قلم هایشان زندگی می کنند (تصور چنین مفهومی پوچ!)، لگد زدن به فاز داغ از هک و خروس در منطقه شومشون. ادوارد، الهام برای اد راردون، نوازنده سرسخت نوبل در کمدی «رادیو 4»، این است که «کیفیت» رمانهایش هرگز به ویژه روشن نیست) که نیاز به موفقیت دارد و یک زن ناامید که موجب تشویق دلشکسته او را به مشاجره پرداخت می کند. اگر تا به حال هر چیزی را در هزینه ای که بر روی یک صفحه قرار داده اید قربانی کنید، این کتاب ممکن است باعث شود که کمی پیچیده ای از مقاله ای که سه سال گذرانده اید و روح خود را با قیمتی ارزان قیمت سوپرمارکت برش دهید و خود را هیپنوتیزم کنید خوش شانس تر و جالب تر و جالب تر است که تخیل ارزشمند و پاداش هایی از شامپاین و ساعت های آزادی مالی است.
مشاهده لینک اصلی
Gissing به سرعت از نویسندگان مورد علاقه من در ویکتوریا است. نوشتن او بسیار قوی است، توصیف او از مردم و مشاهداتش که خیلی محتاط و پر از احساس است. این داستانی است که در سالهای 1880s لندن نویسندگان را درگیر جنگ می کند و به خوبی و با قلبی نوشته شده است. درخشان
مشاهده لینک اصلی
جورج اورول گفت که جورج گیسینگ شاید شاید بهترین نویسندگانی بود که انگلیس تولید کرده است. Orwell New Grub Street، همراه با زنان عجیب و غریب و Demos: داستان سوسیالیسم انگلیس به عنوان Gissings @ realal شاهکارهای @. اورول، به عنوان یک نویسنده فقیر، بدون شک با خیابان نیو گراب اداره می شود که در ارتباط با ادبیات و تجارت در لندن در اواخر ویکتوریا بحث می کند. خیابان جدید Grub یک مکان جغرافیایی نبود، بلکه یک اشاره به خیابان Grub اصلی قرن 18 که بعدها یک خیابان واقعی در منطقه Cripplegate (در حال حاضر Barbican) در لندن بود و در خیابان New Grub یک استعاره برای زندگی است فقر ادبی شخصیت های اصلی یک جفت نویسند هستند: ادوین راردون، رمان نویسانی که تمایلی به مصالحه با هنر ندارند، و جاسپر میلواین، یک روزنامه نگار سخت کوش، که نوشته های او را به عنوان پایان دادن به جمع آوری پول می بیند. میلوائین در مورد تمایل خود به ثروت و وضعیت باز است، در حالی که راردون به طور بی وقفه در مورد کیفیت کار خود فریاد می زند و از ایده های Milvains سر باز می زند تا به راحتی فروش خروجی خود را به فروش برساند. این طرح نشان می دهد چگونه این دو رویکرد به دوستان و خانواده های دو نویسنده تاثیر می گذارد. هرکسی که امیدوار است پایان خوش باشد، باید در جای دیگر به نظر برسد و داستان به وضوح از تجربه شخصی برخوردار است. با توجه به افکار ضعیف جیسینگ از صنعت چاپ و نشر در لندن، جای تعجب نیست که شخصیت های بی پروا که در نهایت موفق می شوند. من فکر کردم این یک طرح بزرگ بود و به طور قابل توجهی یک جامعه در حال گذار را دستگیر کرد. من منتظر خواندن بیشتر کار جورج گیزینگ هستم.
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب خیابان نیوگراب
خرید کتاب خیابان نیوگراب
جستجوی کتاب خیابان نیوگراب در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
@ کتابخانه امروزه یک تجارت است. قرار دادن مردان نابغه کنار، که ممکن است تنها با نیروی کیهانی موفق شوند، شخص موفق شما از نامه ها، معامله گر معشوقه شماست. او نخست و مهمتر از بازار فکر می کند؛ وقتی یک نوع کالاها شروع به خاموش شدن کند، او آماده چیزی جدید و اشتها آور است. او کاملا تمام منابع ممکن درآمد را می داند. @ New Grub Street - جورج گیسینگ بی بی سی 500 صفحه کلاسیک بریتانیا در 1880s لندن در مورد مردان و زنان مشغول به عنوان بخشی از مرکز ادبی خیابان جدید Grub است. در حقیقت، ما برخی از افراد باهوش ترین، تصفیه شده و تحصیلکرده در جامعه روبرو هستیم؛ با این حال، از آنجاییکه این مردان و زنان باهوش از حروف نداشتن از ثروت خانواده یا ثروت خصوصی بهره مند می شوند، آنها باید از قلم خود برای جلوگیری از فقر و گرسنگی خسته کننده استفاده کنند زیرا تلاش می کنند ادعای خود را در دنیای کتاب ها و انتشارات قرار دهند. جورج گیسینگ (1853-1903) از زمانی که اوضاع را به سختی تسلیم می کرد، دست به کار شد و کار ساده ای نبود حتی زمانی که نوشتن آنها خوب بود. حقیقتا، اولین رمان او «کارگران در سپیده دم»، در سال 1880، زمانی که گیسینگ تنها بیست و سه سال پیش بود، یک رمان سه جلدی به نام نیمکتوری نوشت که زندگی ناخوشایند لندن، هنرمند با یک فاحشه ازدواج کرد. در ضمن، هنگامی که نویسنده اولین بار در بررسی کتاب کارگران بخواند، او خیلی خشمگین شد، او منتقدان ادبی را به عنوان \"منحصر بفرد وگانباند\" توصیف کرد. \"اووو، جورج! اگر امروز زنده بودید، امیدوارم شما در میان کسانی که انگشت شمعدانی و کثیف انگلیس را ندیده اید من را بکشید. هرچند، خیابان نیو گروب نیز یک \"تریپل دیکر\" است؛ یعنی یک رمان در سه جلد که هزینه های استاندارد در آن زمان - تقریبا قابل پیش بینی بود، دلیل این فرمت پول بود: به جای خرید رمان ها، مردم خواندن معمولا از کتابخانه های در حال گردش استفاده می کردند و این کتابخانه های در حال گردش می توانند هزینه های جداگانه ای را برای هر حجم بررسی کنند. یکی از شخصیت های اصلی، جاسپر Milvain، به چگونگی ساخت چنین خواسته ای \"هیولای سه گانه\" می خورد و خون رمان نویس انگلیسی را می کشد. \"و Milvain حتی یک رمان نویس نیست؛ به جای آنکه جزئیات بیشتری بدست آوریم، تمرکز ادبی او به طور کامل عملی و سودآور است - او به نوبه خود از ذهن و سطح مهارت آگاه است، او ستون ها را برای دوره های ادبی چاپ می کند. در مقابل این همه ادبیات، جان یول، یک بازرگان ثروتمند بازنشسته که خیلی دوست دارد که تولید ادبی را لغو کند، از آنجایی که با توجه به نوشتن و به خصوص خواندن کتاب، مردان را ضعیف، موجودات پر سر و صدا با چشم های ویران شده و معده های معده، مردانی که باید اوقات فراغت خود را صرف کنند ساعت ها خواندن نیست اما در ورزش هوای آزاد. اما نکته جالب اینجاست که جان در مبارزات شکست خورده است و از دهه 1880 میلادی خواندن انگلستان مانند آتش سوزی است - کتاب ها، مجلات، مجلات و روزنامه ها همه خشمگین هستند. یکی از موضوعات مهم رمان، سلسله مراتب کلاس های اجتماعی است . مثال اصلی برادر جان آلفرد یول، یک مرد ادبی و روزنامه نگار است که خانواده اش را با یک زن بانی فروتن برای همسر خود فریب داده است. پس از آنکه خانم یول مادر ماریان را به دنیا آورد، آلفرد همسرش را مجبور به صحبت با دخترش کرد زیرا او به این نکته که ماریان با دستور زبان جسمانی همسرش و سخنرانی هکینگ آلوده شده بود، وحشت زده بود. نه، نه، نه - به زودی به صورت انسانی ممکن است، ماریان از مادرش جدا شده و به یک مدرسه روز فرستاده می شود. پس از چند سال بعد، پس از شنیدن اشتباهات دستوری مادرش، ماریان جوان بی گناه از پدرش پرسید: «چرا مادر به درستی حرف نمی زد؟» - تا حدودی همان خط را در گفتگو با او آمی، رمان نویس جوان ادوین راردون، بزرگترین تفاوت در سراسر جهان را تأکید می کند: انسان با پول فکر می کند: \"چگونه باید از زندگی ام استفاده کنم؟\" و مرد بدون پول فکر می کند: \"چگونه باید ریدون ادامه می دهد که اگر نامزد خوبی برای خود به عنوان یک رمان نویس باشد، چگونه چنین سرنوشتی ناامید کننده ای برای آمی خواهد بود. با این حال، هنگامی که ما در ابتدا با رمان نویس در حدود سن سی سال روبرو می شویم، وعده شهرت بسیار زنده است، همانطور که او نوشت و دو راز موفقیت را پیش از ازدواجش منتشر کرده است. اما مدت کوتاهی پس از آن، همانطور که در ادامه می خوانیم، یک بحران در دست دارد: ادوین راردون، حساس و اصولی، با یک کابوس فزاینده برای یک رمان نویس ضعیف تلاش می کند که با انتشار کار خود از خانواده حمایت کند: بلوک نویسنده. در بسیاری از موارد، نمایشنامه ادوین راردون، یکپارچگی شخصی و هنری، در قلب قلب داستان قاطع جیسینگ قرار دارد. یکی دیگر از نویسندگان با یکپارچگی، دوست هارولد بایفن، دوست معمولی هارولد بیفن، یک ترسناک نیمه گمشده است از یک مردی که دارای یک دیدگاه برای یک رمان واقع گرایانه است، یک رمانی که زندگی واقعی را به تصویر می کشد، به طور خاص، ناتوانی ریزه کاری روزمره، در مورد او، یک خرچنگ زندگی می کند که در فقیرترین بخش شهر زندگی می کند. این اسکیت ادبی ...
مشاهده لینک اصلی
رمان بومی گیسینگ به طرز خاصی برروی پیشروی مدرنیسم متمرکز شده است و رشته سختی تکنوگدون در هر هجا قرار دارد. جاسپر و ادوارد، ناظران احمقانه ای هستند که با قلم هایشان زندگی می کنند (تصور چنین مفهومی پوچ!)، لگد زدن به فاز داغ از هک و خروس در منطقه شومشون. ادوارد، الهام برای اد راردون، نوازنده سرسخت نوبل در کمدی «رادیو 4»، این است که «کیفیت» رمانهایش هرگز به ویژه روشن نیست) که نیاز به موفقیت دارد و یک زن ناامید که موجب تشویق دلشکسته او را به مشاجره پرداخت می کند. اگر تا به حال هر چیزی را در هزینه ای که بر روی یک صفحه قرار داده اید قربانی کنید، این کتاب ممکن است باعث شود که کمی پیچیده ای از مقاله ای که سه سال گذرانده اید و روح خود را با قیمتی ارزان قیمت سوپرمارکت برش دهید و خود را هیپنوتیزم کنید خوش شانس تر و جالب تر و جالب تر است که تخیل ارزشمند و پاداش هایی از شامپاین و ساعت های آزادی مالی است.
مشاهده لینک اصلی
Gissing به سرعت از نویسندگان مورد علاقه من در ویکتوریا است. نوشتن او بسیار قوی است، توصیف او از مردم و مشاهداتش که خیلی محتاط و پر از احساس است. این داستانی است که در سالهای 1880s لندن نویسندگان را درگیر جنگ می کند و به خوبی و با قلبی نوشته شده است. درخشان
مشاهده لینک اصلی
جورج اورول گفت که جورج گیسینگ شاید شاید بهترین نویسندگانی بود که انگلیس تولید کرده است. Orwell New Grub Street، همراه با زنان عجیب و غریب و Demos: داستان سوسیالیسم انگلیس به عنوان Gissings @ realal شاهکارهای @. اورول، به عنوان یک نویسنده فقیر، بدون شک با خیابان نیو گراب اداره می شود که در ارتباط با ادبیات و تجارت در لندن در اواخر ویکتوریا بحث می کند. خیابان جدید Grub یک مکان جغرافیایی نبود، بلکه یک اشاره به خیابان Grub اصلی قرن 18 که بعدها یک خیابان واقعی در منطقه Cripplegate (در حال حاضر Barbican) در لندن بود و در خیابان New Grub یک استعاره برای زندگی است فقر ادبی شخصیت های اصلی یک جفت نویسند هستند: ادوین راردون، رمان نویسانی که تمایلی به مصالحه با هنر ندارند، و جاسپر میلواین، یک روزنامه نگار سخت کوش، که نوشته های او را به عنوان پایان دادن به جمع آوری پول می بیند. میلوائین در مورد تمایل خود به ثروت و وضعیت باز است، در حالی که راردون به طور بی وقفه در مورد کیفیت کار خود فریاد می زند و از ایده های Milvains سر باز می زند تا به راحتی فروش خروجی خود را به فروش برساند. این طرح نشان می دهد چگونه این دو رویکرد به دوستان و خانواده های دو نویسنده تاثیر می گذارد. هرکسی که امیدوار است پایان خوش باشد، باید در جای دیگر به نظر برسد و داستان به وضوح از تجربه شخصی برخوردار است. با توجه به افکار ضعیف جیسینگ از صنعت چاپ و نشر در لندن، جای تعجب نیست که شخصیت های بی پروا که در نهایت موفق می شوند. من فکر کردم این یک طرح بزرگ بود و به طور قابل توجهی یک جامعه در حال گذار را دستگیر کرد. من منتظر خواندن بیشتر کار جورج گیزینگ هستم.
مشاهده لینک اصلی